یکی از خواسته‌های انسان در زمینه صنعت دریایی، افزایش سرعت متحرک‌هایی دریایی به منظور جابجایی سریعتر در زمینه تجاری، مسافربری و مسابقه‌ای، و افزایش قدرت دریایی در زمینه نظامی و قابلیت اقداماتی به عنوان نمونه “بزن در رو” می‌باشد. در توان ثابت یک موتور، بدنه با مقاومت بدنه (درگ) کمتر دارای سرعت بیشتری است. مهندسان برای غلبه بر درگ و رسیدن به سرعت‌های بالاتر معمولا بر روی طراحی بدنه‌ها و سیستم‌های رانش شناورها کار می‌کنند و اغلب با استفاده از بدنه‌های غیر معمول به این مقصود دست می‌یابند. بسیاری از شناورهای تندرو پیشرفته امروزی در حقیقت برگرفته از طرح‌های ساده ساخته شده در گذشته‌های دور بوده است. به عنوان مثال قایق‌های چند بدنه‌ای که در گذشته ساخته می‌شد اگرچه به لحاظ نحوه طراحی و ساخت با قایق‌های مدرن چند بدنه امروزی متفاوت می‌باشد، اما به لحاظ اصول طراحی و خصوصا ساختار طراحی به یکدیگر نزدیک بوده و مشابه است. در حقیقت در گذر زمان صرفا بخش‌های خاصی از بدنه بهینه گردیده و بر اساس استانداردهای طراحی الگوی شناوری تهیه گردیده است ولی در اصول کلی همه چیز کاملا مشابه می‌باشد. بیشتر پیشرفت‌های مهم در زمینه شناورهای تندرو در سال ۱۸۹۶ توسط چارلز پارسون با کار بر روی ناوگان کشتیرانی انگلستان اتفاق افتاد. شناورهای آزمایشگاهی او قادر بودن با سرعت ۳۴.۵ گره دریایی حرکت کنند. با توسعه فناوری در قرن بیستم میلادی و اختراع موتورهای بنزینی و دیزلی تحول اساسی در فرآیند ساخت شناورهای تندرو بوجود آمد. در زمان جنگ‌های جهانی اول و دوم بنا به اضطرار طرح­‌های تک بدنه و چندبدنه (کاتاماران، تریماران و غیره) طراحی شده و نمونه‌­های کاملی از آنها ساخته شد و با کسب موفقیت نسبی، نمونه‌­های جنگی آنها تولید گردید. شاید به جرات بتوان گفت که اکثر طرح­‌های شناورهای تندرو پیشرفته امروزی به نحوی با طرح‌­های دوران جنگ مرتبط بوده و از روی آنها الگو برداری شده­‌اند. در اوایل دهه ۱۹۷۰ توجه زیادی به ساخت شناورهای تندرو با سرعت‌­های بالاتر و مصرف سوخت کم (به علت بحران انرژی) شد که طرح جدایش بدنه شناور از آب تا حد امکان یکی از ایده­‌های نشات گرفته از بحران انرژی بود.

این شناورها کاربردهای گوناگونی از جمله ورزشی، تفریحی، حمل و نقل بین سواحل و غیره دارند. لازم به ذکر است که به لحاظ نظامی نیز شناورهای تندرو به عنوان ابزاری مهم در صحنه نبرد دریایی به شمار آمده و در مواردی از قبیل گشت دریایی، حفاظت از مرز‌های آبی و دفاع از حملات و تهاجم‌های احتمالی متجاوزان مانند دزدان دریایی و کشور‌های متخاصم به مرز‌های آبی و دریا‌های یک کشور مورد استفاده قرار می‌­گیرند. از جمله ویژگی­‌هایی که سبب کاربرد گسترده شناورهای تندرو در زمینه نظامی شده است، سرعت بالا، قابلیت اختفاء، کوچکی و قابلیت مانور بالای این شناورها می‌باشد.

شناورهای تندرو بسیاری در سرتاسر جهان باتوجه به زمینه کاری و محدوده عملکردی خود طراحی و ساخته شده‌­اند. در حال حاضر وجه تمایز و عامل برتری شناورهای تندرو نسبت به شناورهای هم وزن و دارای ابعاد مشابه، میزان سرعت آن­ها می‌باشد. بگونه‌­ای که طراحی فرم بدنه در بهینه­‌ترین حالت ممکن قرار گرفته و در توان موتوری یکسان، میزان سرعت افزایش یافته‌ است. یکی از جدیدترین و در واقع سریع­ترین شناورهای ساخته شده در دنیای شناورهای تندرو آبی، شناور “جاسوس نیروهای ویژه WP-18” است که توسط یک شرکت نسبتاً جدید به نام ابوظبی MAR ساخته شده است. هدف از این شناور استراق سمع است و توسط نیروی دریایی و گارد ساحلی کشورهای خریدار، استفاده می‌­شود. این شناور با طول، عرض و آبخور ۱۸.۶، ۳/۵شناورهای تندرو بسیاری در سرتاسر جهان باتوجه به زمینه کاری و محدوده عملکردی خود طراحی و ساخته شده‌­اند. در حال حاضر وجه تمایز و عامل برتری شناورهای تندرو نسبت به شناورهای هم وزن و دارای ابعاد مشابه، میزان سرعت آن­ها می‌باشد. بگونه‌­ای که طراحی فرم بدنه در بهینه­‌ترین حالت ممکن قرار گرفته و در توان موتوری یکسان، میزان سرعت افزایش یافته‌ است. یکی از جدیدترین و در واقع سریع­ترین شناورهای ساخته شده در دنیای شناورهای تندرو آبی، شناور “جاسوس نیروهای ویژه WP-18” است که توسط یک شرکت نسبتاً جدید به نام ابوظبی MAR ساخته شده است. هدف از این شناور استراق سمع است و توسط نیروی دریایی و گارد ساحلی کشورهای خریدار، استفاده می‌­شود. این شناور با طول، عرض و آبخور ۱۸.۶، ۳.۵ و ۰.۸ متر دارای سرعت پایدار ۴۷ گره و سرعت بیشینه بالاتر از ۶۵ گره دریایی است. شماتیکی این شناور تندرو به همراه برخی دیگر از شناورهای تندور به همراه مختصری از خصوصیات آن‌ها در ادامه آورده شده است.